Ilość materiału, jaką można osadzić za pomocą elektrolitu galwanicznego, zależy od kilku czynników:

Ważne czynniki wpływające

• Natężenie prądu i czas powlekania: Zgodnie z prawem Faradaya ilość osadzonego metalu jest bezpośrednio proporcjonalna do ładunku elektrycznego (prąd × czas).
• Skład elektrolitu: Zawartość jonów metalu w elektrolicie określa, jak długo można go używać, zanim konieczne będzie jego uzupełnienie lub regeneracja.
• Wydajność procesu: Sprawność osadzania różni się w zależności od metalu i elektrolitu (np. miedź i nikiel mają wyższą sprawność niż chrom).
• Grubość warstwy: Im grubsza warstwa, tym więcej materiału zostanie zużyte.

Przykład praktyczny

Jeden litr elektrolitu miedzianego o stężeniu 100 g/l miedzi może teoretycznie pokryć:

• 0,1 m² warstwą o grubości 100 µm lub
• 1 m² warstwą o grubości 10 µm.